Prof. dr. G.C.M. (Ron) Kusters
Prof. dr. R.J. (Rob) van Marum
Prof. dr. E. (Esther) de Vries
“Laboratoriumdiagnostiek speelt in 70% van alle medische beslissingen een rol”. Deze bewering kom je wel eens tegen in publicaties. Wat is precies die rol en wat zijn de werkelijke effecten van innovatieve laboratoriumdiagnostiek? Dit is de kernvraag die wij met ons onderzoeksteam vanuit de vakgroep Health Technology and Services Research aan de Universiteit Twente onderzoeken. Innovaties op technologisch gebied, leiden nog maar mondjesmaat tot implementatie in de medische praktijk. Hierdoor zijn wij in de medische laboratoria aangewezen op innovaties van gisteren om vandaag het verschil te maken voor de patiënt van morgen. In mijn leerstoel “economische effecten van laboratoriumdiagnostiek” doen studenten en promovendi onderzoek op diverse niveaus naar deze kwestie. Point of care testing, met name in de eerste lijn, krijgt daarbij veel aandacht, want door accentverschuiving van tweede naar eerste lijn, zijn de verwachtingen van dit soort diagnostische technologie hooggespannen. De bijdrage van implementatie van nieuwe diagnostiek aan doelmatigheid en veiligheid in de patiëntenzorg is daarbij een belangrijk thema, dat wij ook vanuit het JBZ onderzoeken.
Het doel van medicijngebruik is een optimaal effect bereiken met een minimum aan bijwerkingen. Helaas blijkt dat in de klinische praktijk niet echt eenvoudig. M.n. bij ouderen met multimorbiditeit zien we polyfarmacie en veel problemen (o.a. drug-drug en drug-disease interacties). Studies laten zien dat ruim 20% van de bijwerkingen van geneesmiddelen bij en tijdens ziekenhuisopname niet worden herkend. Ook blijkt dat ruim 50% van de bijwerkingen potentieel vermijdbaar is. Tijdens ziekenhuisopname treden daarnaast ook frequent voorschrijffouten op. De kern van de leerstoel Farmacotherapie bij ouderen die in 2013 door het JBZ i.s.m het VUmc is ingesteld ligt op het gebied van verbetering van de farmacotherapeutische behandeling van kwetsbare ouderen, ongeacht waar ze verblijven. Hiervoor worden landelijke richtlijnen, ook voor het ziekenhuis, ontwikkeld. Vanuit de leerstoel wil ik mede interventies ontwikkelen en evalueren die leiden tot een sterke reductie van het aantal vemijdbare bijwerkingen bij patiënten die ons ziekenhuis bezoeken.
De leerstoel verbindt wetenschap en praktijk en is gericht op de zorg die plaatsvindt in de keten met bijzondere aandacht voor, maar niet beperkt tot, downsyndroom en het immuunsysteem. Binnen de leerstoel staan begrippen als ‘evidence based’ en ‘kwaliteit van leven’ centraal, waarbij zowel verschillende medisch specialistische gebieden als verschillende wetenschappelijke domeinen zullen samenwerken om onderzoeksvragen te kunnen beantwoorden. Deze bijzondere leerstoel (0.2fte) is ingesteld bij Tranzo, het wetenschappelijk centrum voor zorg en welzijn binnen de Faculteit Social and Behavioral Sciences van Tilburg University, en gekoppeld aan de academische werkplaats Kwaliteit van Huisarts- en Ziekenhuiszorg. De leerstoel is mede tot stand gekomen door de initiatieven van twee patiëntenverenigingen, de Stichting Downsyndroom en de Stichting voor Afweerstoornissen.
Prof. dr. ir. B.R. (Bert) Meijboom
Modulair organiseren kan samenhang in de zorg verbeteren Patiënten zijn gebaat bij samenhang in de zorg die ze krijgen. In de praktijk gaat dit nog lang niet altijd goed. Vaak ontbreekt die samenhang, vooral wanneer er diverse professionals en/of instellingen bij betrokken zijn. In veel gevallen heeft dat te maken met ontbrekende of slecht verbonden schakels in de keten. Op basis van inzichten uit operations & supply chain management onderzoekt Bert Meijboom hoe de overdrachtsmomenten in de zorg verbeterd kunnen worden. Modulair organiseren is zo’n concept dat ook in de zorg toegepast kan worden. In het bedrijfsleven wordt dit toegepast om op efficiënte wijze voor de klant een specifiek aanbod te creëren en leveren. Het idee is dat je het zorgaanbod in stukjes hakt, en dat per patiënt de passende stukjes gegroepeerd worden. “Vergelijk het met LEGO blokjes. Elke patiënt krijgt een eigen optimaal afgestemd bouwwerkje."